15. Code geel

Het is 21:00 uur in de avond en ik zit met natte haren, net uit de douche nog even op mijn veranda. Echt zo een moment om nog even iemand te bellen. Maar de mensen die ik wil bellen, slapen al. 
Het zweet staat op mijn voorhoofd en rond mijn lippen. Ik hoor de bladeren van de kokosnootboom in de tuin wel wat ruizen maar er komt vrijwel geen windje door de tralies heen. Ik check de temperatuur, 30 graden. Normaal gesproken koelt het wel wat af in de avond, tot zo een 27 graden, heerlijk is dat! Soms heb ik het dan zelfs koud. Maar vanavond is het anders. Vanmiddag en gister was het namelijk 36 graden overdag met zeer weinig wind. Uitzonderlijk warm. 

Ik werk nu overdag in de woonkamer met alle deuren en luiken open en een kleine bureau ventilator voor in mijn gezicht. Therapie geven met zweetdruppels in mijn gezicht is ook weer zo wat….Een grotere ventilator gaat niet, die maakt te veel lawaai voor tijdens sessies met mijn cliënten en een airco is er niet. Vanmorgen om 8:00 uur was het al snikheet. Ik heb handdoeken over de stoel heen gedaan want mijn rug is gewoon standaard helemaal nat (dit wordt wel een smakelijk verhaal zo 😅)

Ik douche denk ik 2 á 3x per dag en ga bijna dagelijks wel even zwemmen. Het water in de zee en in het zwembad is niet eens meer fris te noemen maar toch is het verkoelend. Als ik met de auto ga is het stuur letterlijk te heet om vast te houden, uit de kraan komt warm water, en de was is in een uurtje helemaal droog. ‘Elk nadeel heb z’n voordeel’ was het gezegde toch?

Het is bizar om te leven in zo een heet klimaat en te merken hoe mijn lichaam zich daarop aanpast. Vanavond geef ik de plantjes en mijzelf maar even wat extra water.