13. Schrijven

25 april 2022 - Curaçao, Nederlandse Antillen

Want het is ongeveer een half jaar geleden sinds mijn laatste blog en er is inmiddels zo ontzettend veel gebeurd. 

In mijn hoofd, en dan met name onder de douche, heb ik al talloze blogs geschreven. Maar tot nog toe lukte het mij maar niet om ze op papier te krijgen. Blokkerende gedachten lijken mij steeds opnieuw te stagneren. Gedachten als dat ik wel ruim de tijd moet nemen als ik ga beginnen aan een blog; dat het wel grappig moet zijn; dat ik niet te veel thema’s er in moet willen proppen etc etc. 

Na een psychologen-praatje met mijzelf heb ik bij deze de uitdaging om aan geen enkele van die verwachtingen te voldoen. Ik heb dus dan ook maar 15 minuten, dit stuk wordt niet grappig en misschien schrijf ik zo ook nog even over een totaal ongerelateerd onderwerp. 

Dat ik dat schrijven al veel te lang heb laten liggen, besefte ik mij gisteravond weer. Angie en ik testten onze nieuwe oppas, door gelijk 6,5 uur op pad te gaan samen en onze eerste stop was in de Starbucks. Daar werd een poetry avond gehouden. Wat een prachtige stukken werden er voorgedragen! Zelfs de gedichten in upperclass-papiamentu (Lees: waar ik niks van kon verstaan) waren mooi. De articulatie en de vurigheid “Want IK, ben een kind, van AFRIKA” knalden door de ruimte en zelfs het koffieapparaat was even stil. 

Wat wilde ik gisteravond ook graag weer schrijven. Verhalen vertellen en mijn emoties ombuigen in woorden die niet aan al die grammaticale regels hoeven te voldoen. Schrijven in een ritme, schrijven naar de klanken die daaruit voortvloeien en schrijven om te schrijven.

Ja en nu is dat kwartiertje op en ga ik het alsnog gewoon posten. Dat was namelijk mijn laatste uitdaging: gewoon posten, zonder pakkend mooi einde, zonder dat het af of klaar is, zonder dat ik het nog 3x heb doorgelezen.

2x doorlezen is namelijk ook voldoende.

Ik heb trouwens ook al wat voorgedragen op zo een avond. Bij deze deel ik dat ook gewoon maar (exposure 2.0)

Jou.

Een deken

Er onder

En snel snel snel

Waar ben je nu donder

Steen,  en ik bewonder jou onder

die deken, je benen

Je benen en mijn benen

Samen ineenen en over

En onder elkaar zijn wij 

gehelen die gaan op in elkaar

En anders is anders maar anders ben jij

Dan anderen en onder de deken ben jij

Ik zoek je maar bent zoek

Je zoekt en je stopt

Stopt en tilt

De deken omhoog en grote oog 

In oog met mij

Oog in oog met mij

En je lacht je prachiger pracht en straalt je stralendere stralen lach

Naar mij.

Alleen naar mij en ik ziels

Je veel van jouwer hou

Van jou houd

Zo veel van jou

En je prachtiger pracht lach 

Zeg je, 

Ik heb jou!

Foto’s

6 Reacties

  1. Ariena:
    26 april 2022
    Leuk Ayelle, mooi geschreven. Je bent veel te streng voor jezelf 🙄😁. Mis jullie mammies 💜
  2. :
    26 april 2022
    Ik werk er aan😅😇😘 dikke knuf!
  3. Angie:
    28 april 2022
    Goed gelukt toch?!
  4. :
    29 april 2022
    😘 😘
  5. Gloria:
    28 april 2022
    Zo leuk dit!
    Minder streng & meer schrijven jij!! BESO
  6. :
    29 april 2022
    Zo lief!
    Dat is het plan ☺️😘